Chwilówka to pożyczka krótkoterminowa udzielana przez instytucje finansowe lub firmy pozabankowe na stosunkowo niską kwotę, zwykle do kilku tysięcy złotych, na okres od kilku dni do kilku miesięcy.  Chwilówka to rodzaj pożyczki „na chwilę” czyli udzielana na krótki okres. Pożyczka krótkoterminowa z uwagi na zapewne swoją długa nazwę nie jest zbyt popularna w użyciu. Określenie chwilówka jest krótkie i zwięzłe, konkretnie opisujące rodzaj pożyczki.

W potocznym rozumieniu, chwilówki udziela parabank, czyli firma pożyczkowa inna niż bank. Parabank to instytucja finansowa, która m.in nie może przyjmować depozytów tak jak bank ale może udzielać pożyczki. Parabanki powstały w związku z zapotrzebowaniem klientów, którzy nie kwalifikują się z jakiegoś powodu pod kredyt bankowy.

Chwilówki zyskały popularność ze względu na błyskawiczny proces ich udzielania. Pożyczkę przez internet można dostać raptem w 1-2 dni bez wielu formalności znanych w bankach.

Chwilówki są często udzielane bez restrykcyjnej weryfikacji zdolności kredytowej, co oznacza, że ​​mogą być łatwiejsze do uzyskania niż tradycyjne pożyczki bankowe. Jednakże, często obarczone są wysokimi kosztami, takimi jak odsetki, prowizje czy opłaty za prolongatę, co może prowadzić do spirali długu dla osób, które nie są w stanie terminowo uregulować swojego zadłużenia.

Maksymalny koszt chwilówki

Zgodnie z obowiązującym w Polsce Rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2019 r. w sprawie wysokości maksymalnych kosztów pożyczki, maksymalne koszty pożyczek krótkoterminowych, w tym chwilówek, są następujące:

  1. RRSO (Rzeczywista Roczna Stopa Oprocentowania) – maksymalna dopuszczalna wartość to 10% + stopa referencyjna NBP.
  2. Prowizja – maksymalna dopuszczalna wartość to 25% kwoty pożyczki.
  3. Odsetki – maksymalna dopuszczalna wartość to 4-krotność stopy referencyjnej NBP.
  4. Opłata przygotowawcza – maksymalna dopuszczalna wartość to 15% kwoty pożyczki.
  5. Opłata administracyjna – maksymalna dopuszczalna wartość to 30 zł za miesiąc.

Należy pamiętać, że koszty te są maksymalne i nie oznaczają, że pożyczkodawcy muszą pobierać takie opłaty. Faktyczne koszty pożyczki zależą od wielu czynników, w tym od wysokości pożyczki, okresu spłaty, ryzyka kredytowego oraz od polityki każdej konkretnej firmy pożyczkowej. Ważne jest, aby zawsze uważnie czytać umowę i informacje dotyczące kosztów pożyczki przed podpisaniem jakiejkolwiek umowy o pożyczkę.

Zasady udzielania chwilówek

Zasady udzielania chwilówek, podobnie jak pożyczki bankowe reguluje ustawa o kredycie konsumenckim. Zgodnie z art. 3 u.k.k. kredyt konsumencki to kredyt w wysokości nie przekraczającej 255 550 złotych, który kredytodawca w zakresie swojej działalności udziela lub daje przyrzeczenie udzielania konsumentowi. W świetle powyższej definicji należy przyjąć, że do zdecydowanej większości ocenianych umów pożyczek „chwilówek” oferowanych konsumentom będą miały zastosowanie wymagania u.k.k. Jak było wspomniane we wstępie, ocenie zgodności badanych wzorców umowy ze wspomnianą ustawą Federacja Konsumentów poświęciła 3 rozdział niniejszego opracowania.

Przepisy prawne regulujące chwilówki

W Polsce pożyczki chwilówki są regulowane przez kilka przepisów prawnych, w tym:

  1. Ustawę o kredycie konsumenckim z dnia 12 maja 2011 r. (Dz.U. z 2022 r. poz. 21), która reguluje m.in. warunki udzielania kredytów konsumenckich, w tym chwilówek, oraz wymaga od pożyczkodawców dostarczenia konsumentowi informacji na temat kosztów i warunków pożyczki.
  2. Ustawę o nadzorze nad rynkiem finansowym z dnia 7 lipca 2017 r. (Dz.U. z 2021 r. poz. 161), która określa wymagania dla instytucji finansowych udzielających pożyczek, w tym chwilówek, oraz ustanawia organy odpowiedzialne za nadzór nad tymi instytucjami.
  3. Ustawę o przedsiębiorcach i ich swobodzie działalności z dnia 6 marca 2018 r. (Dz.U. z 2021 r. poz. 2216), która reguluje m.in. działalność firm pożyczkowych i wymaga od nich rejestracji i spełnienia określonych wymagań.
  4. Ustawę antylichwiarską z dnia 9 kwietnia 2010 r. (Dz.U. z 2022 r. poz. 8), która ma na celu ochronę konsumentów przed nieuczciwymi praktykami pożyczkodawców, w tym przed stosowaniem zbyt wysokich kosztów pożyczki oraz przed wykorzystywaniem sytuacji kryzysowej klientów w celu zwiększenia zysków.
  5. Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2019 r. w sprawie wysokości maksymalnych kosztów pożyczki, które określa maksymalną wysokość kosztów pożyczki, jakie pożyczkodawcy mogą pobierać od konsumentów w przypadku pożyczek krótkoterminowych, w tym chwilówek.

Warto podkreślić, że regulacje te mają na celu ochronę konsumentów przed nieuczciwymi praktykami pożyczkodawców i zachęcanie do korzystania z uczciwych i transparentnych usług finansowych.

Kto może udzielać chwilówek?

W Polsce chwilówki mogą udzielać instytucje finansowe, takie jak banki, firmy pożyczkowe, a także inne podmioty, które posiadają odpowiednie zezwolenia na prowadzenie działalności pożyczkowej.

Wśród instytucji finansowych, które oferują pożyczki chwilówki są m.in.:

  1. Banki – oferujące m.in. kredyty gotówkowe, karty kredytowe czy debetowe, które można wykorzystać jako chwilówki.
  2. Firmy pożyczkowe – specjalizujące się w udzielaniu krótkoterminowych pożyczek, w tym chwilówek.
  3. Platformy pożyczkowe – umożliwiające łączenie osób potrzebujących pożyczki z inwestorami gotowymi udzielić pożyczki.
  4. Fundusze pożyczkowe – oferujące pożyczki na warunkach zbliżonych do chwilówek, jednak zwykle związane z konkretnym projektem lub inwestycją.

Ważne jest, aby wybierając instytucję finansową, która oferuje chwilówki, dokładnie sprawdzić warunki i koszty pożyczki, a także upewnić się, że dana instytucja działa legalnie i posiada odpowiednie zezwolenia i licencje.

Czytaj także: